21 พ.ย. 2551

เช้านี้น้องอิดโรยมากๆ เพราะน้องไม่ได้นอนหลับทั้งคืน และยังต้องนั่งไอเป็นเลือดทั้งคืน เช้านี้เราเลยโทรไปแจ้งพยาบาลที่โรงพยาบาลเอกชนย่านพระรามหกเกี่ยวกับอาการที่เกิดขึ้นจากการทานยาของน้อง พยาบาลจึงบอกว่าขอแจ้งแพทย์คีโมก่อน อีกประมาณยี่สิบนาที พยาบาลโทรมากลับมาแจ้งว่า แพทย์คีโมบอกว่าให้หยุดทานได้หนึ่งวัน และวันรุ่งขึ้นให้ทานต่อ วันนี้น้องตัดสินใจขอพักผ่อนให้มากๆ เพราะว่าวันนี้เพื่อนน้องๆ จะมาเยี่ยมกันตอนเย็นแบบพร้อมหน้า เพราะว่าน้องไม่อยากให้เพื่อนมาหาน้องและน้องไม่สามารถพูดคุยด้วยได้ และน้องเหนื่อยจากอาการไอเป็นเลือดเมื่อคืนจึงต้องขอเพื่อนๆ เลื่อนนัดออกไป

อีกสักครู่พวกเราตัดสินใจไปโรงพยาบาลเอกชนย่านพญาไท เพื่อไปพบแพทย์ทางปอดที่เป็นญาติ แต่ระหว่างทางที่กำลังเดินทางไปนั้น น้องไอเป็นเลือดออกมาตลอดทาง ซึ่งวันนี้น้องเหนื่อยมากจริงๆ เพราะจากที่จราจรติดขัดมาก กว่าจะถึงโรงพยาบาล น้องก็ไอออกมาเป็นเลือดออกมาถึงสามถุงก๊อบแก๊บได้

เมื่อไปถึงโรงพยาบาลน้องถูกส่งตัวเข้าไปที่ห้องฉุกเฉินเช่นเดิม และรอแพทย์อยู่ครู่เดียว แพทย์ทางปอดที่เป็นญาติจึงบอกว่าคืนนี้อยากให้น้องพักที่โรงพยาบาลก่อน คุณแม่จึงอยู่เป็นเพื่อนน้องเพื่อรอการเอกซเรย์ และเรารีบไปทำเรื่องรับสภาพหนี้และจองห้องพัก

แพทย์ทางปอดที่เป็นญาติให้พยาบาลฉีดยาห้ามเลือดให้น้องตั้งแต่ในห้องฉุกเฉิน เพียงระยะเวลาไม่นานน้องก็ได้ขึ้นห้องพักฟื้นทันที และอีกสักครู่นึง พยาบาลที่วอร์ดมาฉีดยาห้ามเลือดอีกชนิดหนึ่งให้น้อง น้องมีอาการดีขึ้นตั้งแต่ฉีดยาในห้องฉุกเฉินไป

และเพียงไม่นานเพื่อนๆ ของน้อง ญาติ และคนในครอบครัวตกใจกับข่าวเรื่องการเข้าพักฟื้นที่โรงพยาบาลของน้อง ทุกคนจึงมากันพร้อมหน้าที่ห้องพักฟื้นของน้อง เพราะหลังจากที่น้องถูกฉีดยาเข้าไปและได้พักสักครู่เดียว น้องมีสีหน้าที่ดีขึ้นทันที จึงทำให้ทุกคนมีกำลังใจที่ดีขึ้นมาอีกครั้ง แต่การพักฟื้นที่โรงพยาบาลของน้องในครั้งนี้ได้ยาแก้ปวดเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งตัว คือ ยาที่ชื่อว่า Ultraset ซึ่งยาตัวนี้น้องเคยทานเมื่อตอนที่ผ่าเยื่อหุ้มหายใจใหม่ๆ ครั้งที่แล้วที่น้องเข้าพักฟื้นที่โรงพยาบาล แพทย์ทางปอดที่เป็นญาติจะให้ยาแก้ปวดน้องชื่อ Tramal และมียาที่ทานตอนเช้าเกี่ยวกับเคลือบกระเพาะชื่อ Nexium แต่ถ้าน้องมีอาการไอจะให้ยา Ropect และมียาคลายเครียดอีกตัว ยาที่น้องใช้ทานจริงๆ มีอยู่แค่นี้เอง ซึ่งเวลาที่น้องปวดนั้น น้องไม่ได้ปวดแบบทุรนทุรายอะไรเลย น้องมีปวดบ้างที่ตรงบริเวณต่อมน้ำเหลืองแถวคอ แต่บริเวณอื่นๆ นั้นน้องไม่ได้ปวดอะไรเลย

เย็นนั้นน้องทานข้าวพร้อมกำลังใจที่เต็มห้อง ทุกคนช่วยกันเชียร์ให้น้องทาน เย็นนี้น้องเลยทานได้มากกว่าเมื่อวาน และทุกคนก็ชวนน้องคุยและหัวเราะตลอดเย็นนั้น จนน้องดูสดใสขึ้น และที่ประทับใจเรามากๆ ในวันนี้คือเพื่อนๆ ของน้องร้องเพลง “ฤดูที่แตกต่าง” และพร้อมกับท่าประกอบน่ารักๆ ให้น้อง ซึ่งน่าจะทำให้น้องมีกำลังใจที่ดีขึ้นมาอีกมากๆ น้องมักจะพูดกับเราเสมอว่า ถึงแม้น้องจะโชคร้ายที่ป่วยเป็นโรคร้ายแรง แต่น้องกลับคิดว่าน้องเป็นคนที่โชคดีมากๆ เพราะว่าน้องมีคนในครอบครัว ญาติๆ และเพื่อนๆ ที่อบอุ่นและรักน้อง แล้วยังหยิบยื่นกำลังใจให้น้องเสมอมา โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่น้องป่วยมาหลายเดือน ทุกๆ คนยังเสมอต้นเสมอปลายกับน้องเสมอมา