19 พ.ย. 2551

แพทย์คีโมเข้ามาที่ห้องพักในช่วงเช้าเวลาเดิม และถามย้ำว่าน้องทานยาคีโมทานหรือเปล่า น้องจึงตอบรับว่าทานอยู่ปกติ น้องถามแพทย์ต่อว่าในปากน้องเริ่มมีแผลด้านในหลายแผลทำให้น้องทานข้าวได้น้อย แพทย์คีโมเพียงแค่รับฟังแต่ไม่พูดอะไร ประมาณเจ็ดโมงเช้าน้องทานยาคีโมแบบทานที่เวลาเดิม และเมื่อช่วงสายๆ ประมาณก่อนเที่ยง แพทย์ทางปอดที่เป็นญาติเข้ามาตรวจเยี่ยม ซึ่งแพทย์ทางปอดที่เป็นญาติอนุญาตให้น้องกลับบ้านได้แล้ว

หลังจากทานอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว พวกเราจึงเตรียมตัวกลับบ้านกัน ซึ่งวันนี้เริ่มทานข้าวได้น้องลงมากๆ เพราะน้องมีแผลในปากและริมฝีปากแห้งมากๆ เวลากลืนลงไปน้องก็เจ็บขณะกลืนลงไป ซึ่งทำให้น้องไม่อยากอาหารเลย

กว่าจะจัดการเรื่องที่โรงพยาบาลเรียบร้อยก็เป็นช่วงเย็น พวกเราจึงพากันกลับบ้าน ซึ่งน้องทานอาหารเย็นไม่ได้อีกแล้ว จึงทานไปได้เพียงสองสามคำเท่านั้น แต่น้องไม่ได้ท้อแท้ เพราะน้องบอกเราว่าพรุ่งนี้ตื่นแต่เช้าและไปออกกำลังกายที่พุทธมณฑลกัน ถึงแม้น้องกลับมาอยู่บ้านเหมือนปกติ แต่ว่าน้องไม่ได้ใช้เครื่องช่วยหายใจทั้งคืน น้องใช้เครื่องช่วยหายใจเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น