7 เม.ย. 2551

เช้านี้เมื่อเราตื่นขึ้นมา เราก็เห็นน้องนอนร้องไห้อยู่ข้างๆ เราจึงถามน้องว่าเป็นอะไร น้องก็เลยบอกเราว่าน้องอยากรับยาคีโมแล้ว น้องอยากรักษาแล้ว น้องไม่อยากรอ น้องถามเราว่าพรุ่งนี้ไปคีโมเลยได้หรือไม่ ปกติน้องจะอ่อนไหวบ้าง โดยทั่วไปน้องจะบอกเราในทุกๆ เรื่องแม้แต่ความรู้สึกทุกๆ อย่าง น้องคงไม่อยากจะทำให้พ่อ แม่และพี่น้องเป็นห่วง เมื่อวานน้องถึงยังไม่แสดงอาการอะไรออกมาทั้งสิ้น แต่วันนี้น้องคงเริ่มรู้สึกกลัว น้องจึงเริ่มหวั่นไหวขึ้นมาในวันนี้ วันนี้เป็นวันแรกที่น้องสาวเริ่มพักผ่อน และเลิกทำงานทุกอย่าง เพราะทางครอบครัวไม่อยากให้น้องต้องเครียดอีกต่อไป และให้น้องเริ่มที่จะพักผ่อนและเปลี่ยนไปปฏิบัติทางธรรมมากขึ้น กิจวัตรของน้องจึงเปลี่ยนไปเป็นนั่งสวดมนต์ นั่งสมาธิ และศึกษาหาความรู้เรื่องมะเร็ง เราจะโชคดีกว่าพี่น้องและคนในครอบครัว เพราะว่าเราสองคนกลายเป็นปาท่องโก๋ เราจึงได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกับน้องมากกว่าคนอื่น ทุกวันเราก็จะอยู่ข้างน้องทำกิจกรรมต่างๆ แต่ตกเย็นทุกคนก็จะกลับมาทานข้าวเย็นด้วยกัน นั่งพูดคุยกัน บางวันก็จะคุยเกี่ยวกับข้อมูลใหม่ๆ ของโรคมะเร็งหรือการรักษาแบบต่างๆ พอก่อนนอนก็จะมีคุณพ่อ คุณแม่มาหาน้องก่อนนอน