19 ส.ค. 2551
วันอังคารที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2551
Tuesday 19 August 2008
วันนี้พวกเราเข้าไปพบแพทย์คีโมคนเดิมเหมือนปกติ เพราะว่าพวกเราไม่อยากจะเปลี่ยนแพทย์ในตอนนี้ ดังนั้นวันนี้คุณพ่อจึงตัดสินใจเข้าไปพบแพทย์คีโมด้วยเป็นครั้งแรก หลังจากที่เจาะเลือด พวกเราก็นั่งรอแพทย์ประมาณชั่วโมงครึ่งเหมือนปกติ
เมื่อเข้าไปพบแพทย์พวกเราก็ส่งเอกสารของการทำ PET Scan ให้ท่านดู ท่านก็แค่เหลือบมอง และก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ หรือจะพูดง่ายๆ ก็คือเขาไม่ได้สนใจในเอกสารที่ส่งไปให้เลย และท่านก็ถามเราว่ายาคีโมแบบทาน Tarceva เหลืออีกกี่เม็ด ซึ่งเราก็บอกท่านไปว่าเหลืออีกประมาณกล่องหนึ่งยังไม่ได้เริ่มแกะออกมาทานเลย แพทย์ก็บอกให้เราแกะและนำออกมาทานต่อ เราเลยเริ่มสงสัยที่คราวที่แล้วแพทย์บอกว่า ทานไปก็ไม่ได้ผลอะไรแล้ว ซึ่งเป็นคำพูดที่ตรงกับแพทย์อีกคนที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งใหม่ แต่ทำไมถึงกลับมาให้ทานอีก แพทย์ก็แค่บอกว่า ทานต่อไปก่อน และท่านก็แจ้งต่อว่า จะเปลี่ยนยาให้น้องเป็นตัวใหม่ชื่อ Alimta ซึ่งยาตัวนี้จะต้องฉีดวิตามินบีบางตัวเตรียมไว้ก่อนประมาณหนึ่งอาทิตย์ ดังนั้นวันนี้ให้ฉีดยาเตรียมและอาทิตย์หน้าถึงจะเริ่มให้ยาคีโมตัวใหม่ ซึ่งยานี้ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้ไม่มี ดังนั้นน้องจะต้องไปรับยาตัวนี้ที่โรงพยาบาลรัฐที่เดิม แพทย์จะนัดเป็นอาทิตย์หน้าที่นั่นให้ หลังจากนั้นพวกเราก็ออกมาจากห้องของท่าน
แต่แพทย์ให้พยาบาลมาตามคุณพ่อเข้าไปพบใหม่ ซึ่งคุณพ่อคงบอกแพทย์ไปตรงๆ ว่าพวกเราไปพบแพทย์คีโมอีกท่านที่โรงพยาบาลเอกชนที่ใหม่ ในระหว่างที่คุณพ่อคุยอยู่กับแพทย์อยู่พักใหญ่ เราก็รีบโทรไปบอกน้องชายทั้งสองคนที่อยู่ที่ทำงานว่าตกลงจะเปลี่ยนเป็นยาชื่อใหม่นี้ ให้พวกน้องๆ ช่วยหาข้อมูลให้ด้วย
เมื่อคุณพ่อออกมาจากห้องของแพทย์ คุณพ่อก็บอกว่าวันนี้ให้ฉีดวิตามินและพรุ่งนี้ให้น้องไปที่โรงพยาบาลรัฐแห่งนั้นให้น้องไปรับยาตัวใหม่ที่นั่นได้เลย พวกเราเลยถามคุณพ่อว่าทำไมตอนแรกแพทย์ถึงบอกว่าให้รออีกหนึ่งอาทิตย์ ทำไมแพทย์จึงเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเช่นนี้ หลังจากนั้นคุณพ่อก็บอกพวกเราว่า คุณพ่อถามแพทย์ไปหมดแล้ว เกี่ยวกับที่พวกเราปรึกษากันมาก่อนหน้านี้ เช่น ทำไมแพทย์ไม่มีคอมพิวเตอร์อยู่บนโต๊ะทำงาน ทำไมแพทย์ถึงไม่เคยดูฟิล์มเอกซเรย์เอง ทำไมแพทย์ไม่เคยจับหรือตรวจที่ต่อมน้ำเหลืองน้อง ทำไมแพทย์ถึงไม่ทราบว่ายาคีโม Tarceva นั้นห้ามทานกับอะไรบ้าง ห้ามทานตอนไหน ทั้งๆ ที่น้องชายทั้งสองคนไม่ได้จบแพทย์ถึงหาข้อมูลยาทุกตัวก่อนที่แพทย์จะให้ยาน้องด้วยซ้ำ และคุณพ่อได้บอกแพทย์ไปว่าพวกเรามีไปปรึกษากับแพทย์ชื่อดังอีกคนที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งใหม่
เราก็เลยบอกคุณพ่อว่าช่วงที่คุณพ่อปรึกษาแพทย์อยู่นั้น น้องก็ส่งข้อมูลยา Alimta มาที่มือถือของเราก่อนที่คุณพ่อจะออกมาจากห้องของแพทย์เสียอีก อย่างไรก็ตามตอนนี้น้องสาวก็เริ่มเบื่อหน่ายกับการที่จะต้องเปลี่ยนยาเรื่อยๆ แบบนี้ น้องเริ่มกลัวว่าจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไรกับยาตัวใหม่นี้ แต่ยังไงๆ น้องสาวก็ยังพูดกับเราว่า “ใส่ยาตัวใหม่ก็ได้ จะได้หายเร็วๆ ก่อนสิ้นปีนี้ไง แล้วพวกเราจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน” และน้องก็เข้าไปฉีดวิตามินบี 12 เพื่อเตรียมรักษาด้วยยาคีโมตัวต่อไป
โดยที่แพทย์บอกคุณพ่อว่าพรุ่งนี้ให้น้องไปให้ยาที่โรงพยาบาลรัฐได้เลย และให้เตรียมกระติกเก็บความเย็นหรือคูลเลอร์ไปด้วย เพื่อไปรับยาอีกเข็มกลับมา ซึ่งยาตัวนี้ราคาก็ใกล้เคียงกับยาตัวอื่น
แต่แล้วที่น่าแปลกใจก็เกิดขึ้นว่า แพทย์คนใหม่ที่โรงพยาบาลเอกชนอีกที่ๆ พวกเราเข้าไปปรึกษา อยู่ๆท่านก็โทรตรงเข้ามาที่มือถือของเราเพื่อขอคุยกับน้องสาวในช่วงบ่ายวันนั้น จริงๆ แล้วพวกเราบอกแพทย์ทางนั้นว่าขอไปปรึกษากับคุณพ่อก่อนแล้ว ถ้ายังไงจะโทรเข้ามานัดอีกครั้ง แต่จู่ๆ แพทย์ทางนั้นก็โทรเข้ามาหาน้องเอง ซึ่งดูแปลกๆ แต่เนื่องจากแพทย์ทางนั้นค่อนข้างที่จะเปิดเผยและใจดี เขาก็ถามน้องสาวว่า “ทำไมไม่เห็นพาคุณพ่อเข้ามาหาเขาเลย” และเขาอาจจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องยา Gemza เพราะแค่ฟังตามคำบอกเล่าจากพวกเรา น้องสาวก็เลยบอกเขาไปตรงๆ ว่า น้องเพิ่งไปพบแพทย์คนเดิมมา แพทย์คนนั้นก็ถามน้องว่าแพทย์คนเดิมจะใช้ยาอะไรต่อ น้องสาวก็บอกไปว่า แพทย์จะใช้ยาที่ชื่อ Alimta ซึ่งคำๆ นี้ที่เราจำได้อยู่ในหูจนทุกวันนี้ก็คือ แพทย์คนนั้นพูดออกมาว่า “Good Choice” ฟังๆ ดูแล้วก็น่าจะเป็นยาที่ดี และแพทย์ก็เสริมต่อว่า “ถ้าใส่กับยาที่ชื่อ Avastin จะยิ่งดีใหญ่เลย แต่เพราะความใจดีของท่าน น้องสาวเลยกล้าถามไปตรงๆ โดยที่น้องบอกไปว่า ยาตัวนี้ที่โรงพยาบาลปัจจุบันนั้นไม่มี แพทย์คนปัจจุบันให้ไปให้ยาที่โรงพยาบาลรัฐ น้องเลยถามแพทย์ไปว่าน้องควรจะไปที่โรงพยาบาลรัฐแห่งนั้น หรือว่าไปหาแพทย์คนใหม่ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งใหม่นั้นดี แพทย์คนใหม่ก็ตอบน้องแบบแอบกระซิบว่า “ผมว่าถ้าไปทางนั้นก็ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายไปได้ เพราะในเมื่อจะให้ยาตัวเดียวกันหรือใกล้เคียงกันอยู่แล้ว” เราเข้าใจสาเหตุที่น้องถามแพทย์เช่นนี้ดี เพราะว่าเพื่อนคุณแม่ที่คีโมที่โรงพยาบาลเอกชนนั้นไม่มีอาการทรมานหรือแพ้ยาใดๆ ทั้งสิ้น พวกเรามาทราบตั้งแต่พบแพทย์ท่านนี้ถึงวิธีการให้ยาที่ค่อยๆ ให้และไม่สร้างอาการเจ็บปวดใดให้คนไข้ และคุณปู่ที่ผ่าตัดใหญ่ที่โรงพยาบาลเอกชนนั้นเช่นกัน ไม่เจ็บปวดหรือทรมานอย่างน้องที่เป็นเมื่อคราวที่แล้วเลย ดังนั้นทุกคนในครอบครัวเริ่มรู้สึกว่าเทคนิคการให้ยาก็เป็นเรื่องที่สำคัญที่จะกระทบกับคนไข้ และสร้างกำลังใจในการรักษาให้คนไข้ให้ได้มากที่สุด ซึ่งแตกต่างไปจากวิธีการให้ของแพทย์คนปัจจุบันที่สั่งยาให้น้องอยู่ เพราะแพทย์ท่านนี้จะใส่ยาให้เสร็จภายในช่วงครึ่งวัน แต่น้องถึงมีอาการไม่สบายยาวและนาน จนไม่อยากจะคีโมอีกในครั้งนี้ และน้องกลัวว่ายาตัวใหม่จะเป็นเช่นเดิม น้องจึงกลัว
ในตอนเย็นพวกเราก็ปรึกษากันอีกครั้ง ซึ่งตามข้อมูลน้องชายที่ได้มานั้น ไม่ควรจะรีบร้อนเกี่ยวกับยา Alimta เนื่องด้วยข้อมูลมีอยู่ว่าบางรายมีวิตามินบี 12 ไม่พอก็อาจจะถึงตายได้ ซึ่งเปอร์เซ็นต์ตรงนี้อาจจะน้อย แต่เราก็ไม่อยากจะเสี่ยง ในเมื่อตอนแรกแพทย์บอกให้รอ แต่ก็มาเปลี่ยนคำพูดแบบนี้ พวกเราจึงตัดสินใจรอ
ผลการตรวจเม็ดเลือดอย่างสมบูรณ์
(Complete Blood Count: CBC)
HCT/HB - 32/11.3
WBC - 7,200
Neutrophil - 70
Lymphocyte - 20
Monocyte - 6
Platelets - 246,000
แสดงความคิดเห็น