27 เม.ย. 2551
วันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2551
Sunday 27 April 2008
วันนี้จะต้องมาพบแพทย์คีโมตามที่ได้นัดหมายกันไว้ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังย่านพระรามหก และน้องต้องเจาะเลือดปลายนิ้วเพื่อตรวจสอบความสมบูรณ์ของเลือดด้วย วันนี้นี่เองที่ทำให้เรารู้สึกว่าคนไข้โรคนี้มีมากจริงๆ เพราะแพทย์คีโมจำไม่ได้ว่าให้ยาน้องครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ และจะให้อีกทีเมื่อไหร่ โดยแพทย์คีโมถามเราว่าให้ยาเมื่อไหร่นะ เราเลยงงๆ เอ...ถ้าคนที่ไม่มีญาติที่สลับกันมาดูแล แล้วจะตอบแพทย์คีโมว่าอย่างไรดีนะ เนื่องจากเราใช้เวลากับน้องตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงตั้งแต่น้องเป็นโรคนี้ เราจึงมีการทำบันทึกทุกอย่างของน้องไว้ ดังนั้นเราได้มีแจ้งแพทย์คีโมไปว่าเรารู้สึกว่าน้องตัวบวมน้ำมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นตรงหน้าท้อง แขนหรือขา แต่แพทย์คีโมก็แค่รับฟังเฉยๆ และบอกว่า "ผมว่ามันไม่เกี่ยว"
วันนี้ก็เป็นวันแรกที่น้องต้องทนทุกข์มากขึ้น เพราะว่าน้องจะต้องฉีดยาเพื่อเพิ่มเม็ดเลือดขาวที่ชื่อว่า Neuprogen ซึ่งต้องฉีดเข้าที่สะโพก ตอนฉีดก็ยังดีๆ อยู่ แต่เมื่อกลับถึงบ้าน ตกเย็นๆ ก็จะมีอาการอีกแล้วนั่นคือร้อนที่ไขสันหลังมาก ประกอบกับที่น้องเคยมีปัญหาเรื่องหลัง เพราะเมื่อตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย น้องเป็นคนขยันนั่งอ่านหนังสือบนเก้าอี้ไม้ตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงสี่ทุ่มโดยทำเป็นเรื่องประจำ น้องก็ยังมีอาการปวดที่ไขสันหลังตรงกลางบริเวณเอวมากๆ ปวดจนแทบจะทนไม่ได้ แต่แพทย์คีโมก็มีสั่งไว้ว่า วันที่ 28 เมษายนต้องเข้าไปฉีดเพิ่มอีกหนึ่งเข็ม นี่แหละน้องทรมานจริงๆ และถ้าไม่อยากฉีดยาตัวนี้อีก จากนี้ไปให้ทานไข่ขาวให้ได้วันละแปดถึงสิบฟอง หรือถ้ามากกว่านั้นเป็นสักสิบสองฟองได้ยิ่งดี คนทานน้อยและแพ้คีโมจนทานไม่ได้จึงได้แต่อึ้ง ตั้งสิบฟองเชียวเหรอ ได้ๆ จะต้องพยายาม มิฉะนั้นจะต้องมาฉีดยาให้เจ็บตัวเพิ่มอีก และวันนี้น้องไม่เหมาะที่จะไปไหนทั้งนั้น เพราะว่าเม็ดเลือดขาวน้อยเกินไป ดังนั้นควรจะกลับไปอยู่บ้านซะก่อน น้องสาวได้แต่งงๆ เพราะน้องก็ยังดูสดใสดี
อีกซักพักตอนรอฉีดยา พวกเราก็ได้ยินคนไข้ข้างๆ พูดเหมือนกันว่าเขาดูดีขนาดนี้ ทำไมเม็ดเลือดขาวถึงน้อยแบบนั้นได้ พวกเราถึงเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องปกติของคนไข้คีโม
ผลการตรวจเม็ดเลือดอย่างสมบูรณ์
(Complete Blood Count: CBC)
HCT/HB - 29.3/9.9
WBC - 1,600
Neutrophil - 27
Lymphocyte - 65
Monocyte - 7
Platelets - 110,000
แสดงความคิดเห็น